KI SEMAH

Wilujeung Sumping!

Alhamdulillah,  puji sukur ka nu agung Allah SWT pangeran nu murbeng alam, nepi ka danget ieu urang masih keneh dipanjangkeu umur  lengkep jeung nikmatna. Nambahna umur urang muga-muga dibarengan ku nambahana kadewasaan pamikiran jeung laku lampah dina ngahareupan kahirupan.

Manusa minangka makhluk sosial dina hirup kumbuh di masarakat teu bisa leupas tina lingkunganna, urang jeung papada urang dina pergaulan sapopoe kudu bisa silih hargaan. Silih bantu silih elingan dina jalan kahadean. Letah atawa lisan ngarupakeun banda manusa nu kudu djaga, salemetna jalma tina lisana. Lisan nu hade bakal nyebarkeun jeung ngadatangkeun kahadean, sabalikna lisan nu goreng bakal nyebarkeun jeung ngadatangkeun kagorengan. Ngajaga lisan bakal ngajauhkeun papaseaan pikeun tetep gajaga tali silaturahmi. Beda paham, beda partey ulah sampe ngajadikeun pacengkadan nu ngarenggangkeun duduluran.

Manusa oge ngarupakeun makhluk berbudaya. Asa ngerik mun ngabandungan budak ngora jaman  ayeuna, ningcak kana paribasa jati kasilih ku junti. Poho kana budaya sorangan leuwih ngagungkeun budaya deungeun. Budaya nasional nu diwangun ku budaya daerah ngarupakeun identitas diri nu kudu jadi kareueus  jeung kameumeut kiwari geus  ka- atawa di-popohokeun. Budak ngora jaman ayeuna leuwih ngagulkeun budaya barat nu can tangtu saluyu jeung kapribadian bangsa urang. Padahal mun diperhatikeun loba budaya urang nu go internasional sarta dihargaan ku bangsa sejen, contona batik nu kiwari ku UNESCO geus ditetepkeun minangka warisan budaya dunia.

Terus kumaha nasibna budaya sunda? Teuing atuh, mun nempo galagatna sigana wah sababaraha taun kahareup sunda teh ngan tinggal ngaran. Aksara sunda aya nu apal? basa atawa sastra sunda masih dimumule? Paling tinggal sabaraha urang, eta geus karolot bari can tangtu aya nu daek neruskeun. Seni sunda ketuk tilu, jaipongan, tembang sunda jeung sajabana budak ngora aya nu mikaresep? Asa lebar lamun budaya Sunda nu sakitu luhur ajena kudu sirna kasilih ku budaya deungeun. Ayeuna meumpeung can punah masih aya pikeun tumanya, hayu ah babarengan urang lestarikeun, urang mumule budaya Sunda budaya warisan karuhun urang.

Kiwari, ku kamajuan jaman, waktu jeung tempat teu ngajadikeun halangan pikeun macangkrama silih anjangan. Blog basa Sunda ti urang Sunda keur urang Sunda pikeun ngamumule budaya Sunda, mudah-mudahan ieu blog ngajadikeun sareat pikeun nyambungkeun tatali wargi,  manjangkeun babarayaan, ngaraketkeun duduluran.

Wilujeng sumping di Saung Mang Tulak, mangga linggih nyanggakeun saaya-aya! Nyanggakeun sabrang salayan lebet ka cabe mah henteu, nyanggakeun tambi lumayan lebet ka sae mah henteu. Diantos pisan komentar, kritik jeung saran kanggo kamajuan ieu blog. (Mang Tulak)